دانشمندان دانشگاه اونتاریوی غربی بعد از مدتها بررسی تصاویر ام-آر-آی
فعالیتی (fMRI) اکنون ادعا می کنند که قادرند تنها با کمک تصاویر ام آر آی
پیش بینی کنند که فرد قصد دارد چه حرکتی را با دست خود انجام دهد.
آنها با مقایسه تصاویر مربوط به فعال شدن مناطق مختلف مغز در تصاویر
مغناطیسی فعالیت مغز، ارتباطی را بین این فعالیتهای مغزی و حرکتی که عضله
ها انجام خواهند داد، پیدا کرده اند. بنابراین می توانند حدس بزنند که مغز
اکنون در حال صدور چه دستوری برای عضله های دست است.
پژوهشگران می توانند بر اساس همین تصاویر تعیین کنند که وقتی فرد دستش را
به سمت یک وسیله دراز می کند آیا می خواهد آن را از بالا بردارد، یا از
پایین بگیرد، یا تنها می خواهد دستش را به آن وسیله برساند.
فایده این تحقیق بیشتر از همه می تواند متوجه معلولین حرکتی باشد تا
بتوانند از دستگاه هایی بهره بگیرند که بر اساس فرامین مغز بیمار، قادر به
فعال سازی اندامهای مصنوعی باشند.
در ضمن چنین تحقیقاتی در صورت گسترش می توانند به شناخت بهتر عملکرد مغزی و
حتی احتمالا خواندن افکاری که از مغز می گذرد منجر شوند. خبر خوب این است
که به نظر می رسد تا ساخت اندامهای مصنوعی کنترل شونده توسط مغز فاصله
زیادی نداریم و خبر خوبتر این است که زمان زیادی تا رسیدن به تکنیک خواندن
افکار باقی است.
قبل از اینکه هرگونه نگرانی در مورد احتمال تفتیش عقاید و از بین رفتن حریم
شخصی ایجاد شود، باید بگوییم که این خواندن مغز، فعلا فقط در حد پیش بینی
دستورات مربوط به عضلات است و علاوه بر آن، تنها به کمک دستگاههای عریض و
طویل ام آر آی ممکن است، بنابراین فعلا خطر لو رفتن افکار برای هیچ کسی
وجود ندارد.
محققین دانشگاه لوس آنجلس کالیفرنیا، دریافتند که چگونه بدون داشتن هیچ اطلاعاتی از سوابق شخصی و تنها با یک تحلیل بر روی بزاق دهان، می توان به سن دقیق انسان پی برد.
همانطور که می دانید، علاوه بر گذشت سال های عمر، عوامل محیطی نیز بر ساختار DNA انسان تاثیر گذار هستند. حال، محققین با تحلیل الگوی ویژه ای به نام Methylation از ساختار DNA انسان، می توانند سن دقیق فرد را بیان کنند. تنها کافی است که یک نمونه ی کوچک از بزاق دهان فرد تهیه شود و تحلیل های لازم بر روی الگوی نام برده صورت گیرد.
در واقع محققین با کمک گرفتن از ژن های الگوی نام برده، مدلی را پیشنهاد کردند که می تواند سن فرد را بیان کند. جالب آنجاست که گذشت سالیان از عمر فرد و همچنین تغییرات محیطی، بر روی دقت اندازه گیری این مدل تاثیر نمی گذارند و از زمان نمونه برداری از بزاق تا 5 سال دیگر می توان به صورت دقیق سن فرد را بیان کرد.
در کشور های مختلف که قوانین خاصی برای افراد، بر اساس محدودیت های سنی آن ها برقرار است؛ می توان از این طرح استفاده نمود. از طرفی شاید بتوان امیدوار بود که در آینده دانشمندان بتوانند، با مطالعات وسیع تر بر ساختار DNA انسان به بیماری هایی که ممکن است در سال های آتی عمر خود به آن دچار شویم؛ پی ببرند.
با آگاهی از این بیماری ها، می توان راهکار های مناسبی را برای مقاوم ساختن انسان نسبت به ابتلا به بیماری مربوطه ارائه داد. این همان آینده زیبا و سالمی است که می توان با پیشرفت مطالعات بر روی ساختار های DNA و سلول های بنیادی، چشم به راه آن بود.